Pierwsza randka, czyli: Jakich kłamstw należy unikać?

Do napisania tego postu zainspirował mnie program Pytania na Śniadanie. Tematem rozmów były kłamstwa i kłamstewka, którymi pomagamy sobie nawiązując znajomości. Okazuje się, że 60 proc. badanych przyznaje się do upiększania rzeczywistości.

Podobno mężczyźni najczęściej mijają się z prawdą w kwestii swoich zarobków, a kobiety… wieku. Kłamiemy także w drobnych sprawach, na przykład, że aktywnie uprawiamy sport albo, że lepiej niż w rzeczywistości znamy języki obce itp.

Kłamstwa jako takie bywają różne. Część z nich jest świadomym mijaniem się z prawdą, ale istnieją także rozmaite uniki, półprawdy lub przemilczenia. Czasem kłamiemy na randce z powodów "grzecznościowych", ponieważ nie chcemy być nieuprzejmi, mówiąc wprost, że ktoś nas nudzi, że nie iskrzy, że nie podzielamy jego zdania na jakiś temat.
Czasem motywacją do mówienia nieprawdy jest tchórzostwo. Kiedy rzucamy szybko: "Właśnie miałam do ciebie zadzwonić" do osoby, z którą unikamy kontaktu – chronimy swoje samopoczucie. Liczymy na to, że znajomość umrze śmiercią naturalną bez wyraźnego komunikatu z naszej strony.

Facet na imprezie, czyli: Dlaczego lepiej nie być za ładną, ale za to giętką? ;)

To będzie krótki wpis. Po pierwsze dlatego, że jest już późno, a ja jestem zmęczona. Po drugie dlatego, że nie ma co pisać o rzeczach prostych w tysiącu zdań. 100 w zupełności wystarczy :)

O czym chcę napisać? O tym, co się sprzedaje. A dokładnie o tym jak to jest, że piękna dziewczyna siedzi w kącie, a przeciętna i mało reprezentacyjna panienka robi furorę.
A gdzie?

A chociażby na imprezie.
Wczorajszego wieczoru miałam przyjemność brać udział w zabawie karnawałowej. Nie takiej sparowanej, ale w gronie "bez mężów i żon, chłopaków i dziewczyn". Każdy przez moment był singlem i powiedzmy, że robił co chciał. Grono złożone w 80% z kobiet, panowie stanowili zdecydowana mniejszość. I dzięki temu mogłam zaobserwować masę ciekawych zachowań i kobiecych sposobów zwrócenia na siebie uwagi. Jakie mam na myśli? Czytajcie dalej ;)

"Jak mnie kocha, to się zmieni", czyli mit będący najczęstszym powodem rozpadu związku!

Jak kochają Polacy? Z badań wynika, że czule, troskliwie, namiętnie i romantycznie!
Dla związku potrafimy poświęcić swoje nałogi, karierę, przyjaciół, a także zdecydować się na terapię małżeńską. Jednak największym problemem jest znalezienie odpowiedniego partnera.

Wszyscy marzymy o miłości i udanym związku; chcemy kochać i być kochani. Bycie w relacji to najważniejsze zadanie życiowe, ale i najtrudniejsze. Rozczarowanie miłością, niespełnianie oczekiwań przez partnera, lęk przed bliskością czy przed odrzuceniem to najważniejsze problemy, z którymi borykają się Polacy i z którymi trafiają niekiedy do psychologa. Pytają, w którym momencie popełnili błąd. Na etapie wyboru partnera? Nie dbając o relację, naiwnie wierząc, że problemy rozwiążą się same? A może nie potrafimy konstruktywnie przezwyciężać kryzysów?

Czy ta miłość jest prawdziwa?

Wielu ludzi pragnie doświadczyć prawdziwej miłości i związać się z drugą osobą na dobre i złe, choć... nie wie zbyt wiele o tym, jak takie związki funkcjonują.

Często mamy romantyczne wyobrażenia o związkach, ale zapominamy o pracy, jaką należy w nie włożyć i o odpowiedzialności z nimi związanej. Łatwo i przyjemnie jest wyobrażać sobie spacery z ukochanym przy zachodzącym słońcu, ale rzadko rozmyślamy o tym, jak żyć z jedną osobą, próbując sobie radzić z jej zmiennymi nastrojami, drobnymi wadami, które z czasem mogą stać się coraz bardziej irytujące, czy kłótniami o mniej lub bardziej istotne sprawy...